Криминалистика

ған, қылмыстың ізін жасырған жерлерді; қылмыскердің қыл- мысты жасауға қолданылған кару құралдарын; кылмысксрді, жәбірленушіні, қылмыстык қол сұғылған заттарды идентифи- кациялауға және т.б. аныктауға болады. Көріп отырғанымыздай, дәлелдеу кезінде көптеген жағдай- лар идентификаииялауға жатады. Бірақта олардың әркайсысы әр түрлі тәсілдермен жүзеге асырылады. Мысалы: қылмыс- ксрдің жекс басын оның қолжазбасы, дауысы, бейне келбеті, аяқ, қол іздері, шашы жәнет.б. бойынша идентификациялауға болады. Бүгінгі танда криминалистикалык идентификация теория- сы криминалистикадағы жеке ілімдердің ең жетілдірілген түр- леріне жататындығы осы жағдайлармен түсіндіріледі. Кеңестік танымал криминалистердіңбарлығы да кримина ­ листикалык идентификация мәселелерімен тікелей немесе жа- нама түрде айналысты. Криминалистикалык идентификация теориясы - тарихи жа- ғынан жеке криминалистикалык теориялар арасынан еңалғаш пайда болып, білімді жүйелендіру құралы ретінде қалыптаскан ілім болып табылады. Криминалистикалык идентификация теориясының калып- тасуы мен даму тарихын төмендегідей 3 кезеңге бөліп көрсету- ге болады: / -кезең — теориялық негізі мен оның негізгі жағдайлары және қағидаларының пайда бола бастауынан XX ғасырдын 50 жылдарына дейінгі кезсңдерді хронологиялык түрде камти- ды; 2- кезең - бүл 80 жылдарға дейінгі әр түрлі идентификация- лык зерттеу әдістемелерінің қалыптасу кезеңі; 3- кезең - криминалистикалык идентификация жағдайлары және т.б. қайтадан карастырылып нактыланатын кезендер жа ­ тады, ол бүгінгі танда орын алуда. Криминалистикалык, идентификация теориясы — кылмыстык оқига туралы далелдемелік ақпараттарды, сондай-ақ объектінің тепе-теңдігін анықтауга байланысты әдістемелік усыныстар мен тәртіп-ережелерінен туратын гылыми ілімдердің жиынтыгы. Криминалистикалык идентификация процессуальдықжәне процессуальдык емес формасында карастырылады. Идентификацияның процессуальдык емес формасы қолдан- балы және жедел болып екі түрге бөлінеді. Идентификациянын 28